สร้อยอินทนิล,ช่องหูปากกา
ไม้เลื้อยดอกสีม่วงอมฟ้า-ขาว ใบคล้ายใบตำลึงใบใหญ่ ใบมีขนสากมือนิดๆ ต้นนี้คือสร้อยอินทนิล ต้นสร้อยอินทนิลจะมีดอกคล้ายๆกับต้นรางจืดนะครับ แตกต่างกันตรงที่รางจืดใบจะเรียวเป็นทรงรูปหอก ปลายใบแหลมครับ คุณสมบัติทางยาก็จะต่างกันครับ ส่วนสร้อยอินทนิลนั้นใบจะมีขอบหยัก ทรงใบจะอ้วนกลมกว่า คล้ายใบตำลึงใบใหญ่ครับ

ชื่อวิทยาศาสตร์:Thunbergia grandiflora (Roxb.ex Rottler) Roxb.
วงศ์ : Acanthaceae
ชื่อสามัญ : Clock vine, Bengal clock vine, Blue trumpet vine, Blue skyflower, Skyflower, Heavenly blue
ชื่ออื่น : ช่ออินทนิล,คาย (ปัตตานี) ช่องหูปากกา (ภาคใต้) น้ำผึ้ง (ชลบุรี) ปากกา (ยะลา) ย่ำแย้ (พิษณุโลก, อุตรดิตถ์)

ลักษณะโดยทั่วไปของสร้อยอินทนิลนั้นเป็นไม้เลื้อยขนาดใหญ่ครับ ต้นเดียวสามารถเลื้อยได้จนเต็มซุ้มเลยนะครับ อายุยืนหลายสิบปีขึ้นไป ใบของสร้อยอินทนิล เป็นชนิดใบเดี่ยว มีขนเล็กๆเมื่อจับจะรู้สึกได้ว่าสากมือครับ เป็นไม้โตเร็ว ออกดอกตลอดทั้งปี ดอกมีสีม่วงออมฟ้า มักออกที่ปลายยอด ออกดอกดกในหน้าฝนครับ มักออกดอกเป็นช่อยาวทิ้งตัวลงตามแนวกิ่ง เป็นพืชที่ใช้เป็นไม้บังแดดได้ดีครับ ใบมีขนาดใหญ่ อ้วน สีเขียวสด สวยงาม ต้นสร้อยอินทนิลมีถิ่นกำเนิดในอินเดียตอนเหนือ และพบในไทย พม่า อยู่ตามป่าเบญจพรรณ และป่าดิบแล้ง

การขยายพันธุ์สร้อยอินทนิล จะใช้การปักชำเถา ปลูกได้ดีในดินทั่วไป ถ้าได้น้ำและแดดเต็มวันจะขึ้นเร็วมากครับ

สรรพคณทางยาของ
เปลือกเเละราก : นำมาตำพอกเเก้อาการช้ำบวมและแผลอักเสบ
ใบ : นำมาชงเป็นชาแก้ปวดท้อง
ดอกของสร้อยอินทนิลมักจะออกเป็นกลุ่ม ช่วยดึงสายตาได้ดีครับ
ลักษณะช่อดอกของต้นสร้อยอินทนิล
ลักษณะช่อดอกของต้นสร้อยอินทนิล
ลักษณใบของต้นสร้อยอินทนิล
ขนาดของใบต้นสร้อยอินทนิล
จะประมาณฝ่ามือครับ ใหญ่กว่าสักเล็กน้อย คล้ายใบตำลึงใบใหญ่ สากมือ แตกต่างจากใบของรางจืด ที่จะเป็นใบรูปหอก เรียว ปลายแหลมครับ
ลักษณของเถาว์ หรือกิ่งก้านของต้นสร้อยอินทนิล
โคนต้นสร้อยอินทนิล